Shinkage-ryū

Hyōhō Sei no Kai

Historia

Założyciel Shinkage-ryu Kami-Izumi-Ise-no-Kami

Kami-Izumi-Ise-no-Kami (inaczej Kamiizumi Nobutsuna) urodził się w 1508 roku jako syn władcy zamku Kami-Izumi (który znajdował się w dzisiejszej prefekturze Gunma, mieście Maebashi). W tym okresie historycznym władcy feudalni Japonii byli zaangażowani w walkę o władzę nad krajem. Czasy tego wewnętrznego konfliktu określa się jako „Era walczących prowincji” (Sengoku-Jidai – od około 1480 roku do 1573 roku).

Będąc synem władcy zamku, w tych niespokojnych czasach, Kami-Izumi od małego oddany był nie tylko nauce, ale także praktyce Zen oraz treningom sztuk walki. Gdy opanował sztukę militarną szkoły Ogasawara (styl ten bazował na naukach i taktykach wielkiego chińskiego filozofa Sunzi), uzyskał reputację doskonałego wojownika i taktyka. Pomimo sławy, jako najlepszego włócznika w prefekturze Gunma (wtedy nazywanej Kozuke-no-kuni), Kami-Izumi przejawiał szczególne zainteresowanie praktyką sztuki walki mieczem, co później zaowocowało powstaniem stylu Shinkage-ryu.

Jego trening szermierki opierał się przede wszystkim na stylu Katori-Shinto-ryu, zaś później na dwóch innych znakomitych stylach: Nen-ryu oraz Kage-ryu. Jako kamień węgielny pod jego późniejszy styl Shinkage-ryu posłużyła mu zasada Marobashi-no-Michi, zaczerpnięta z Kage-ryu.

Mówi się, że osiągnął pełne zrozumienie (czy też „oświecenie” w filozofii Zen) zasady Marobashi poprzez uświadomienie sobie, w trakcie praktyki technik Enkai-no-Tachi (z Kage-ryu), że zasady Zen, które poznał za młodu oraz filozofia Sunzi przejawiająca się w szkole Ogasawara, łaczą się w jedną spójną całość właśnie w Enkai-no-tachi.

 Jako wojownik, Kami-Izumi-Ise-no-Kami był przeciwny niepotrzebnemu angażowaniu swoich podwładnych i lenników w bitwach, w których mogli oni stracić życie. Kiedy to tylko było możliwe unikał takich daremnych i bezcelowych konfliktów, prezentując w ten sposób bardzo nietypowe podejście, pośród klasy wojowników w tych czasach. Jest to najpewniej wynikiem jego wieloletniej dyscypliny Zen.

Pomimo takiego podejścia, aby uchronić zamek Minowa przed upadkiem, Kami-Izumi-Ise-no-Kami, wraz z grupą niewielu ludzi, świadomy ogromnego ryzyka własnej śmierci, zaatakował obozowisko wroga, który miał znaczącą przewagę liczebną. Jednak dowódca wrogich wojsk, Takeda Shingen, który cenił i szanował Kami-Izumi-Ise-no-Kami, polecił wycofać się swoim wojskom. Kami-Izumi, który unikną pewnej śmieci, z którą już się pogodził, porzucił życie wojownika i udał się w podróż, aby rozprzestrzeniać nauki Shinkage-ryu.

Zazwyczaj, w szermierce uczy się technik pokonywania i zabijania swoich przeciwników przy pomocy miecza. Jednak podczas swych podróży, Kami-Izumi propagował zupełne odmienne podejście. Nauczał, że „techniki Shinkage-ryu są niepokonane; nie wynika to z niepotrzebnego odbierania życia, ale z prawdziwej odwagi, niezbędnej do unikania zbędnych konfliktów.”

Kami-Izumi-Ise-no-Kami nauczał i rozprzestrzeniał te zasady swoim adeptom w całym kraju wierząc, że im więcej osób będzie kierowało się tą filozodią, tym większa będzie szansa na zakończenie okresu wojen domowych i rozpoczęcie pokojowego życia społeczeństwa. Wielu jego uczniów rozumiało te zasady i również przekazywali je dalej, co zaowocowało dzięki Yagyu Munenoriemu, który jako nauczyciel sztuki walki mieczem rodziny Shoguna, przyłożył rękę do wprowadzenia pokoju trwającego ponad 300 lat, w erze Tokugawów.  

Yagyu Munetoshi i Yagyu Munenori

Yagyu Munetoshi rozpoczą trening u Kami-Izumi-Ise-no-Kami w 1563 roku i opanował do perfekcji “Muto-dori” (techniki rozbrajania przeciwnika samemu nie będąc uzbrojonym), idąc w ślad za filozofią mistrza, aby unikać niepotrzebnego odbierania życia. Munetoshi utrwalił techiniki Shinkage-ryu i kontynuował ich propagowanie.

Syn Munetoshiego, Yagyu Munenori, który służył jako „mistrz sztuki militarnej” pod trzecim i czwartym shogunem rodu Tokugawa (Hidetada i Iemitsu), wykazał się głębokim zrozumieniem zasad postępowania zarówno swojego ojca jak i Kami-Izumi-Ise-no-Kami.

Munenori jako władca feudalny (Daimyo), dodał nauczanie Shinkage-ryu do swoich politycznych zajeć na dworze Shoguna, w tym samym czasie rozprzestrzeniając filozofię tej sztuki, wysyłając wielu swoich uczniów, aby służyli jako mistrzowie mieczna na dworach innych Daimyo. Wielu z tych Daimyo zostało bezpośrednimi uczniami samego Munenoriego. 

Yagyu Toshitoshi i późniejsi mistrzowie

W czasie gdy Yagyu Munenori i jego uczniowie stosowali się do nauczań Munetoshiego i Kami-Izumi-Ise-no-Kami, podkreślając duchowe aspekty szermierki, Yagyu Toshitoshi, który był mistrzem miecza dworu Owari Tokugawa (gałąź rodziny Shoguna), zaadaptował Shinkage-ryu do czasów i okoliczności, w których żył. Zmodyfikował zarówno techiniki jak i sposób nauczania, tworząc w ten sposób przekaz, który istnieje do dzisiaj.

O ile Shinkage-ryu przekazywane przez Yagyu Munenoriego znikneło wraz z rozpadem Shogunatu Tokugawów, o tyle sztuka opracowana przez Toshitoshiego przetrwała przez stulecia do wpółczesnych czasów.

Opracowano na podstawie: Shinkage-Ryu Sword Techniques: Traditional Japanese Martial Arts, 1993 by Tadashige Watanabe, Ronald Balsom

 

Copyright © 2016. All Rights Reserved.